uçurtmamın ipini kesti
hoyrat eller
süzülüp kayboldu göklerde
pabuç bırakmam kuru gürültülere
bozmam yeminimi gökler delinse
oysa
örselenmiş çocukluğum
ötelenmiş yıllarım
sevdalarım, umutlarım asılıydı
kuyruğundaki süslerde
bilirim, bir gün yorulup düşecek
olmadık bir yere
ya apansız senin denizine iniverirse
tanır mısın onu boyun büküşünden
mahzun gülüşünden
kurtarır mısın sulara gömülmeden
saklar mısın emanetlerimi emin bir yerde
hani demem o ki cannn
uçurtmalar yüzme bilmez de…
Naime ÖzerenKayıt Tarihi : 26.12.2012 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benim hayaller kurmamı, mutlu olmamı, sağlıklı olmamı, okuyup gelişmemi ve daha da ileri giderek yaşamamı bile bana çok görenler oldu. Şiiriniz bana geçmişimi bir kez daha hatırlattı...
O uçurtmanın ipi değildi yalnızca kesilen, kurulan hayaller de vardı sabote edilen... Bu nedenle şiirinizi beğeniyle okudum Naime anne...
TÜM YORUMLAR (58)