Emanet Şiiri - Taha Karakoç

Gökyüzü yine hüzünlü
Yıldızlar sönük
Gecenin karanlığında
Yine seni arıyor gözlerim
Haykırıyorum gecenin karanlığına
Gecenin sesizliğinde kayboluyor sözlerim
Yine hüzün çöküyor gecelerime
Sen yoksun
Gözlerine bakıpta söyleyemediğimi
Teredütsüzce haykırıyorum
Seni Seviyorum
Oysa sen
Bir sonbahar yaprağı gibi beni rüzgara savurdun
Yüreğimdeki Sevginle savruluyorum
Giderken yüreğimdeki sevgini alamadın
Emanet kaldı bende
Gelip yüreğimi söküp alabilirsin emenetini
Bir canım var oda senin