Emanet bir elbise gibi aşk üzerimde.
Sanki benimmişçesine,
Aynanın karşısına geçip,
Kendime bakıyorum uzun uzun.
Ne güzel yakıştı bana bu giysi!
Bir gün gelip alacaklar üzerimden biliyorum.
Çırılçıplak kalacağım o zaman.
Kara kışlar basacak her yanı.
Zemheri ayazlarda üşüyeceğim.
Yoksulum işte!
Ancak emanet taşırım aşkı üzerimde.
Bıraksalar kendi halime,
İlişmem kimselere.
Aşkı yaşarım usul usul, sessizce.
Olmaz ki…
Anlamıyor onlar hiç!
Bir bilseler…
Her şeye rağmen,
Çırılçıplak kalsam da,
Yoksul olsam da,
İki kere ikinin dört ettiği gibi seviyorum seni.
Parmak hesabına gerek yok ki..
04/2005
Aysun EratKayıt Tarihi : 20.4.2005 01:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aysun Erat](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/20/emanet-25.jpg)
kutlarım
TÜM YORUMLAR (1)