Emanet Şiiri - Hamza Kaya

Sevgiyle bakan bu gözler
Bir gün buz gibi sizi yakacak
Anlarsınız; Buzun nasıl yaktığını
Bu gözler bir daha bakmayınca.

Sevgiyle şakıyan bu dudaklar
Bir gün susacak, ağlayacaksınız
Anlarsınız; O tebessüm kaybolunca
Bu dudaklar suskun kalınca.

Sevgiyle saran bu eller
Bir gün yabancı olacak size
Anlarsınız sevgiyle uzanmayınca
Bu eller mecalsiz kalınca.

Sevginizle yanan bu kalp
Bir gün sizi tanımayacak
Anlarsınız; Bu cansız bedene dokununca
Paylaşmak istemezsiniz onu toprakla.

Isıtmak isterseniz başucundaki
O soğuk mermer taşı
Ne nergisler, ne bir damla gözyaşı
Sadece küçük bir tebessüm
Ve; Mutluluk yemini

Sevgimi anlatan bu defter
Gözyaşlarıyla dolu bu satırlar
Bir gün sizi ağlatacak
Anlarsınız; Ben yanınızda olmayınca

Bu defterdeki her bir kelime benim
Hiç kimsenin anlayamadığı ben
Ve; Sizeydi seslenişim, bir size
Emanettir gözünüz gibi bakın yokluğumda
Acısıyla, tatlısıyla bir o kalacak ardımda
Ben kavuşunca yüce mevlaya…………