Emanet... Şiiri - Kalender Kılıç

Nur ve ışık dökülür
bulutlar
kaygısı toprağa kadar
bereket
ve
emanet.

olmaz emanete ihanet
okyanus beslerken damarlarımızı
med cezirler
tanrının sesi işitilir
hiç bir kitaba sığmayacak kadar
gerçeğin
şah damarından,
dinlenir.

Anlatmak istediği/ kalbin sesidir.
dinle
ve
kirlenme

yalan ve sahtekarlık
ruhumuza tutunamaz
bu tohumdur ki ekilen
kosmosa
veya ruhumuza
aynı mahsül verir
doğruluk.

hesabı kitabına aklımız ermez
ama
eşitlikte tam tamına
fire de vermez.

artısı eksisine gelince
yaranın organda beklediği
solukta
iyileşme vardır/ bekle.
kaşıma
kaşıdıkça bedene sıçrar
gün geçerki
yaranın esareti
belki öldürür...
yoksa süründürür.

yalan ve sahtekarlık/ az/
olsa da
yaşatma
kaşıma
gün geçer ki
ruhunu
söndürür...

(Yalana dair,kalenderce 8/10/2010 ank.)