.
.
.
yutkunamıyorsa boğazındaki ayak izini
ve durduramıyorsa çocukluğunun ateş böceklerini
gıdım gıdım yağıyorsa dudaklarından gölgeler
yorgundur avuçlarında konaklayan bu şehir
ve tutkuludur
toprağı kemiren göçebe isimler
bir değeri yok elbet
bağırsa üşüşecek başına en tazesinden el yazması yorulmalar
ve olanca ihtişamıyla
uykusuna hazır kasım kadar ateş biriktirecek nefesler
mevsim mi
mevsim tıka basa korkular!
öyleyse sen durma kalemim söyle
hangi saat kurulur terlemiş gözlerinin duasına
hangi okyanus özgürlük bağışlar kirpiklerinin annesine
ey hayat yendik belki kimi zaman
kimi zaman tükendik
dilimizi dilimize sürterek küfrettik
öptük çekinmeden yaramızın alevinden
dağıldık
hüznün kurduğu uzun cümleler altında
düş sakladığımız saksı kırıldı bittik!
aralık ak saçlı kızgın süvari
bizse
bizse
eskidik
Belgin ERTÜRK
16/30.11.2009
Belgin ErturkKayıt Tarihi : 16.12.2009 11:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
mevsim tıka basa korkular!
bizse
eskidik
Merhabalar öyle bir şiir yazmışsınızki tüylerimi diken diken yaptı kaleminiz hiç bükülmesin yüreciğiniz hiç tükenmesin bende bu güzel şiirleri okuyabileyim tatlı cadıma sevgiler
TÜM YORUMLAR (1)