İnsan debelenmekte olduğu hayatın,
Tabanlarında buldu kendini.
Terazinin kefelerine konmayan akıl,
Düşüncesizleri yapmadı mı çakıl?
Uzayla, arzın mânevi alanının sırları,
Bir düğüm olarak kaldı,
Dinden mücerret kalplerde…
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta