Çocukları sokaklara döktünüz!
Su gibi aktılar.
Yatağınızda damla,
Kucağınızda yavrucaktılar.
Ne kadar tatlı ne kadar da saftılar.
Kirlettiniz.
Baba demeden daha, el açmayı öğrettiniz! ! !
Okşanacak tenleri, örselediniz.
Şen kahkahalarını, çığlık ettiniz.
Koşarak gelişlerine birer çelmeydiniz.
Siz babaydınız...
Siz anneydiniz...
Tanrının gözünde çiğ tanesiydiniz.
Onların kalbinde bir melektiniz.
Cehennemi görmeden,
Cenneti çiğnettiniz! ! !
Siz babaydınız...
Siz anneydiniz...
Onları şeytana teslim ettiniz.
Masumiyetlerine tecavüz ettiniz! ! !
Siz çocukları karanlığa gömdünüz.
Onlar aydınlıktılar.
Kalbinize neşe,
Evinize varlıktılar.
Kahpeliğinize rağmen ne kadar da saftılar! ! !
Kirlettiniz.
Oysa daha bebektiler, çocuktular!
Ölmeden ölüme terk ettiniz.
Siz babaydınız...
Siz anneydiniz...
Emanetinize ihanet ettiniz! ! !
Kayıt Tarihi : 15.1.2009 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bakırköy metrobüs durağında merdivenlerin başında bir parmağı ağzında ve tek başına o soğukta dilenen 2 ya da 2,5 yaşındaki o masum kız çocuğu için yazıldı bu şiir.Maalesef şiir yazmanın ötesine gidemeyen ben, polise şikayet ettiğimde ailelere sadece para cezası kesildiğini öğrenince canımın çok yandığını belirtmek istedim sadece.Bir anne olarak üstelik aynı yaşlarda bir kıza da sahip olmanın verdiği merhametle bundan çok daha fazlasını yapabilecek kudrete sahip olmayı ne çok isterdim...
TÜM YORUMLAR (1)