Emanet Şiiri - Yalçın Benlican

Küçük bir bahçeye bakıyor evim
Beni buraya sen getirdin
Bahçe diyorsam yanlış anlama
Bir kaç arsız ayrık otu
Üç adımlık kuru toprak
Aşkı uzak yerlere taşıdın
Gözlerin çırılçıplak
Adını eskitmişler
Güzel bir anı değil
Giderken bıraktığın.

Benim aklım pek ermiyor
Ne çok değişiyorsun
Nereye gitsem yoksun
Ben mi çok şey istedim
Sen mi bir şey vermedin
Türkçe'ne bir haller olmuş
Resimlerin kanıyor
Neden elimde değil elin
Neden yüzü kıpkırmızı
Aldığın emanetin.

İzmir/ 24.07.2008