Kapına geldim yine, korkma girmem içeri,
Bir emanetim vardı, uzun yıllardan beri.
Yanlış anlama sakın, gönlün değil sorduğum,
Benimki sende kalmış, onu isterim geri...
15 Ocak 1989 - Pazar / Ankara
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta