Em Sonatı Şiiri - Yorumlar

/
O, bana vereceği sonatı unuttu
işte o an başladı
bu durdurulamaz devinimim...
/
Bir sitemle başlıyor şiir ve akıcı üslübuyla sonuna kadar kesintisiz devam ediyor.
Şiirin adı ünlü İtalyan bestecisi Alessandro Marcello (1669-1747)'nun Em Sonatı isimli bestesinden almış. Sonat 3 veya daha fazla bölümden oluşan ve 17. yüzyılda Avrupa'da yaygınlaşan bir müzik türü. Çocukluğumuzda Pazar Konserlerinde dinlerdik hani, Adagio (Yavaş), Allegro (Canlı neşeli ve hızlı),
Largo (Ağır ve görkemli), Allegretto (Allegrodan biraz daha ağır bir biçimde) çalınan bölümlermiş.
(Bu bilgileri müziği dinlerken bir taraftan da not ettiğimden biliyorum, zaten batı müziği bilgim fazla değildir.)
Şiir de birkaç bölümden oluşmakta, bölümlerin yavaş veya hızlı gidişine göre ayırmak mümkün. Sonat sanatı birçok sanat eserlerine de uygulanmış zaten, şiirde neden olmasın?
Bir ayrılığın anatomisi işlenmiş şiirin bütününe bakıldığında.
/
içimdeki bu devinim
her ölümümde
beni yine yeniden doğurdu...
/
diye bitiyor şiir, burada film de kopuyor zaten. Tezat daha doğrusu bir oksimoron sanatı yapılıyor keskin bir biçimde.

Severek ve beğenerek tekrar tekrar okudum, izninizle Antoloji listeme alıyor, saygılar sunuyorum.

Duygu tsunami etkisi yaratmış, betimlemeler hedefe takılmış. Severek okudugum şairlerden birisisiniz Mine hanım. Şiir olsun diye yazmıyorsunuz sadece; duygu yazıyorsunuz duygulu yazıyorsunuz. Kaleminiz yüreginiz var olsun.

Güzel ve
hissi bir şiir.
Kutluyorum
Mine hanım,
tebrik ediyorum
sizi.
Selamlar...

'Boynunun her bükülüşünde
eğrilen kaburgamdan yeni bir kadın doğurdum'

'Günün beş vaktinin dua saatinde
ay ve güneş yer değiştirirken
usulca sokuldum yanına...'

Harika betimlemeler....Mine Hanımcığım şiir öyle derin ve içten ki su gibi akıp gitti dizelerde...Çok beğendim.Gönülden Tebrik ederim.SEVGİLERİMLE....

Kiskandim (nokta)

"Biterek ölmek güzel şey, başlamadan ölmek korkunç.... " Cemil Meriç

Ne müthiş bir söz, sayfalarca yazılsa belki bu kadar net ve bu kadar güzel anlatılamazdı...

Her şiir seyrine doyulmayan müthiş bir tablo gibidir, o ressamın ruh halini yansıtır, duygu dünyasını anlatır ancak onu seyreden kendi dünyasından kendi penceresinden seyreder ve kendince yorumlar... Bende bu şiire kendi gönül penceremden bakarak anlamaya çalışacağım... Şimdiden şairin ruh haline ve gönül penceresine hitap edemezsek affola...

Yaşamak lazım çocukluğu dolu dolu ve gençliği bi hakken... Ve sevdayı en dolusundan, en güzelinden...

Yüreğine yıldızları sığdırmalı, raksetmeli mutluluğun zirvelerinde...
Tüm bu güzelliklerin yanı sıra ana olmanın güzelliği eklenince dünyanın tüm güzelliğinin o olduğu anlaşıldığında fark eder insan ana olmanın güzelliği ve ulviyetini...
Ona duyduğu sevgiyi, ona verdiği emeği görünce anlar annenin kadir kıymetini, çekilen eziyeti, zahmeti... Ve anlar ki bunca eziyet sevgisiz aşılmaz, sevdasız yaşanmaz... Evladın sızısı sızısı acısı acısı olur, ondan çok sızlar o sancılarla...

Annesini en çok o zaman anlar, ona söylediği veya kalbini kırdığına o an pişman olur, yavrusunu her emzirişinde kendini ve annesi gelir aklına, acabalar hep yüreğinin bir köşesindedir, acaba bende bu ufaklık gibi miydim diye sorular hep aklını kurcalar...
Onun her yeni güne uyanışı boy atıp serpildiğini görmek, okula başlaması, büyümesi tüm yorgunluklarını silip süpürür...

Annesi bir kadın ve kendide bir kadın ve kendi evladı da bir kadın... Yarın evladı da kendi bebeğini emzirirken bunları mı düşünecek düşüncesi vardır yüreğinin hep bir köşesinde...

Kadın olmak ne ulvi bir makam analık gibi bir mertebe ki '' Cennetin annelerin ayakları altında olduğu'' müjdelenmiş... Ne mutlu o müjdeye layık olabilenlere...

Her gün beş kere huzura durduğuna bu güzellikleri verdiği için binlerce şükretmeli elbet...

Güzel anlamlı ve bir o kadar duygusaldı şiiriniz Mine Hanım... Dilerim ki verdiğiniz emekler yavrunuzun yarınlarını daha güzel daha aydın kılsın, güzel ve mutlu bir ömrü olsun...

Huzur ve Sağlıkla kalınız...
Saygılarımla...

Şiir bana, " kadın isterse" sözünü anımsattı. Gerçekten...Kadın isterse neler yapmaz ki...yedi veren güller gibi her gün yeniden açar içindeki bir başka gül solarken...

Eğilen kaburgadan her gün yeniden doğan kadınlar. Üstelik, hepsi de sevdiği için ve onu seven...

Ve kadının ekmeği, aşı, suyu sadece bir tutam sevgi... Yine çok farklı ve özgün... Kutluyorum yürekten sevgili Mine....Nicelerine...

Nefis bir anlatım ve haz duyularak defalarca okunabilecek duygu dolu bir şiir okudum kaleminizden ........
Bu çok güzel şiirinizi ve sizi gönülden kutluyorum mine hocam. saygımla

Çok güzel okunası bir şiirle gelmişsin canım. Sen de şiirinde hoş gelmiş. Yalnız şu peri tozlarından bana da biraz göndersen mi?... Bu aralar ihtiyacım var gibi... :))

Çokça kutluyorum şiirini ve şiir yüreğini...

Nicelerine canım...

Sevgilerimle...

İzninizle önce hikayesinde yazan söze yönelik beğenimi belirtmek isterim..
"Biterek ölmek güzel şey, başlamadan ölmek korkunç.... " Cemil Meriç
Gerçekten insana şiir yazdırtır.. Hatta ''kalk halen ne oturuyorsun, dal hayatın içine de aşık ol'' dedirtiyor.. Dediğim gibi canı gönülden anlam derinliği olan bu satırı kutlarken, altını sayfalarca başka başka cümlelerle dolduracak olsan dahi daha iyi ifade edilemezdi bu tema diye yorumumu özetlemek istiyorum.
Gelelim sizin şiirinize ....;
Yanlış yorumlamış olabilirim tabii ama bana şiir, sevgilinin yanında olduğu anlar haricinde de onu, ayrılıktan gocunmadan sevme duygusu taşıyor gibi geldi.. Bu sebeple daha da bir hoşuma gitti.. Öyle bir şekilde inceden işlenmiş ki yan yana mı şimdi sevenler yoksam ayrı mı,... sanki sevgi söz konusu ya, ayrı olmalarının önemi yok dercesine...., bilerek bu sorunun cevabı, gizemle dizelerde örtülmüş gibi geldi... Ben iki hali de hissettim..
Göğsünü daraltan o bana yabancı ağrıları
gölgemi bastırıp dindirdim... uzaktan da olsa sevgimin izdüşümünü yolladım sana güç olsun diye der gibi..
sadece beni bir parça sev diye
içimdeki bu devinim
her ölümüm de
beni yine yeniden doğurdu... diyorsa yani ayrılıklardan sonra da devam, yeniden başlama umdu varsa demek ki birliktelik de var...
İçine düşüp de çıkmakta zorlandığım anlam dehlizleri olan bu şiirinizle siz bize ne yapmaktasınız böyle...Al başucu şiiri yap, yatmadan oku, kalkınca bir daha oku...
Ama ah bir de şu eğdiniz kaburga batmayaydı iyiydi. Fena geldi o dizeniz.. Sevdanın yaratacağı mutlu kadınların, pişmanlıklarını top yekün süpüreceği, aşka inanç sesi olmuşsunuz.
Canı gönülden kutluyorum. Ama şimdi şiiri bir daha okumak istiyorum da.. o yüzden izninizi isteyim ben :))
En hakiki saygılarımla

** Aaa bu arada o ilham perisi tozu felan.... anlayamadım.. cimri kullanma ihtiyacı duyan bir el bu mu.. Allah allah.... sağ elde ilham zati yerleşmiş gibi...