Em Sonatı...
O, bana vereceği sonatı unuttu
işte o an başladı
bu durduralamaz devinim...
Boynunun her bükülüşünde
eğrilen kaburgamdan yeni bir kadın doğurdum
seni seven onca kadın birikti içimde...
Günün beş vaktinin dua saatinde
güneş ve ay yer değiştirirken
usulca sokuldum yanına...
Göğsüne saplanan o ağrıları
gölgemi bastırıp dindirdim
nefesini dinledim sol omzunda
soluğun yetişmediğinde soluk oldum...
Her geçen gün daha mutlu uyanıyor
gülüşün bir bulut gibi kaplıyordu göğümü
siliniyordu gölgem...
O an anlıyordum
gitme vaktinin geldiğini
iki dudağının arasına
kuruyordum dar ağacımı...
Ve bütün bunların hepsi benim içindi
sadece beni bir parça sev diye
içimdeki bu sen devinimi
her ölümüm de
beni yine yeniden doğurdu...
15 Kasım 2017
Mine KulKayıt Tarihi : 17.11.2017 10:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Biterek ölmek güzel şey, başlamadan ölmek korkunç.... " Cemil Meriç
Ama olsun bu güzel şiiri bir kez daha okumuş olduk..
Tebrik ederim Mine Hanım..
Sevgilerimle..
Tekrar kutluyor, başarılarınızın devamını diliyorum.
/
O, bana vereceği sonatı unuttu
işte o an başladı
bu durdurulamaz devinimim...
/
Bir sitemle başlıyor şiir ve akıcı üslübuyla sonuna kadar kesintisiz devam ediyor.
Şiirin adı ünlü İtalyan bestecisi Alessandro Marcello (1669-1747)'nun Em Sonatı isimli bestesinden almış. Sonat 3 veya daha fazla bölümden oluşan ve 17. yüzyılda Avrupa'da yaygınlaşan bir müzik türü. Çocukluğumuzda Pazar Konserlerinde dinlerdik hani, Adagio (Yavaş), Allegro (Canlı neşeli ve hızlı),
Largo (Ağır ve görkemli), Allegretto (Allegrodan biraz daha ağır bir biçimde) çalınan bölümlermiş.
(Bu bilgileri müziği dinlerken bir taraftan da not ettiğimden biliyorum, zaten batı müziği bilgim fazla değildir.)
Şiir de birkaç bölümden oluşmakta, bölümlerin yavaş veya hızlı gidişine göre ayırmak mümkün. Sonat sanatı birçok sanat eserlerine de uygulanmış zaten, şiirde neden olmasın?
Bir ayrılığın anatomisi işlenmiş şiirin bütününe bakıldığında.
/
içimdeki bu devinim
her ölümümde
beni yine yeniden doğurdu...
/
diye bitiyor şiir, burada film de kopuyor zaten. Tezat daha doğrusu bir oksimoron sanatı yapılıyor keskin bir biçimde.
Severek ve beğenerek tekrar tekrar okudum, izninizle Antoloji listeme alıyor, saygılar sunuyorum.
İlginiz ve desteğiniz için çok teşekkür ederim Yılmaz Hocam saygılar...
İlginiz ve desteğiniz için çok teşekkür ederim İbrahim Hocam saygılar...
İlginiz ve desteğiniz için çok teşekkür ederim Serpil Hanımcığım sevgiler...
TÜM YORUMLAR (55)