Em Olup Yarasından Şiiri - Ozan Efe

dostuna gider yola ırmağa çağlayıp ak
dalına gül astığın em olup yarasından
üstüne öder dol da göz yaşlarında yak
alına gül yastığın em olup yarasından

alana katıp süren taşından alem eyler
olana çaltı püren kaşından kalem eyler
yalana atıp düren yaşından elem eyler
çalına gül bastığın em olup yarasından

yıkamazsın burcunu ciğerinden yakacak
çıkamazsın borcunu göz ucuna bakacak
yıkar mısın hurcunu çaylarında akacak
halına gül kastığın em olup yarasından

ozan efem sarsaydı sevinmez miydi yatan
gelişinden sorsaydı devinmez miydi atan
yanına da varsaydı avunmaz mıydı utan
balına gül kestiğin em olup yarasından