kumrular ugramaz oldular
odamin penceresine
o cok sevdigim guller
gulmez oldu yuzume
bilirim bir gun dogacak batidan
sonbahardan kalma sozler dokulur dilimden
gozlerinden kalma bir mavilik
icime isler
umutlarimi yine baharlar susler
saclarin en sari anidir yasamin
Bir kızıl ağaç var ufkumda
mevsim sonbahar diyor
bir ölü kuş dallarında
kaçmaya kanat çırpıyor
Her tarafı buzul geceler geziyor
Bir adam ufukta batan ömrüne
her aynaya baktığımda
donuk gözler görürüm
çatlayan tohum gibi sancıdadır.
sonra izmir derler yanımda bile bile
bilirim orada ruhum gibi sarıcadır.
Bir el et çağır beni!
Güneş bir daha doğsun,
Solan yaşamım üstüne.
Gözlerim nefret kuyularından çıksın.
BiR GüL;
Gözler değince bir kere hüzne
Ümit tükenir bedende
Kan, damarlarında yürümez olur insanın,
Ve savaş çıkar yüreğinde
Ruhunun masum yüzlü çucuğu ölür!
Bir salı günü,
sana seni anlatacağım
sen olmasan da yanımda
Bir salı günü,
gül kokusunu savura savura
sana geleceğim.
hayatım anlamını yitirmiş öylece dolaşıyordum
trenlerin biri gidiyor biri geliyordu
baksamda ardları sıra hiçbiri durmuyordu
hala yaşıyorum
gün batımını çok izledim şafağın söküşünü de
Yağmur yağıyorsa şehre hala
bilirim yakınlardasın.
bir el uzatımlık mesafedeyken tutamadımsa seni,
tüm suç benim değil(!)
'sen geldin mevsim kıştı,
Gözlerim kapanmış gerçeğe
gördüklerim hep hayal
yaşam yalan ve karanlık
ki karanlık her daim doldurmakta hücremi
Belki sen olursun diye uyuyorum hayata
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!