İki gözüm kör olsa da görmeliyim seni
Geçen seneler getirmeli yitirilen düşleri
Düşmüşüm düşünmüşüm
Bir seviye kanmışım
Yanmışım yanılmışım
Bir sana inanmışım
Ay gibisin sevgili
Tüm gezegenlerin aşık olduğu güneş bile sana tutulur
Güneş her gün senin için doğar
Tüm sıcaklığını seninle paylaşır
Ama bir an bile koşup gelemez yanına
Benim gibi
Yokluğunun ağırlığıyla eziliyor her satır başı
Kıçı kırık cümleler dökülüyor kalemimden
Gidiyorum
Arkama bakmadan ama arkamdakileri asla unutmayarak gidiyorum
Sevgisizliğinin ağırlığında eziliyorum
Bu ağırlığı atmak, unutmak için koşar adım kaçıyorum yanından, hayatından
Şimdilerde yabancıyız birbirimize
Bir yabancı gibi bakışlarımız, bakışmalarımız
Sanki bir saniye fazla baksak birbirimize
Hatırlayacak gibiyiz birbirimizi
Hatırlanacak gibi hatıralar
Koşup birbirine kavuşacak gibi ruhlarımız
Çok mu uzun sürdü sana elveda diyebilmem
Peki ya bu gece sana elveda diyebilecek miyim
Yoksa her gece olduğu gibi bir sonraki güne o dayanılmaz sızıyı mı saklayacağım
Hayır bu sefer ağlamayacağım
İnandığım ve güvendiğim her şeyin bir bir yıkılışını izledim
Senin gün ve gün hayatımdan çıkışını benden uzaklaşmanı seyrettim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!