Elya Şiiri - Mehmet Güray Gür

Sana bu sözlerimi maveradan iletiyorum Elya,

Kıvırcık saçlarına dertlerimi bıraktım Elya,
Sende kalsınlar,
İyi koru onları olur mu?
Benim sana tek hatıram onlar.

Elya,
Gözlerinde bir kış türküsü duyuyorum,
Beni sana getiriyor bu sıralar.
Ne olur kapatma gözlerini,
Senden bir onlar kaldılar.

Elya,
Önümde koca bir ateş var
Nefesinden daha soğuk
Üşüyorum burada
Bana meltemlerini gönder olur mu?

Burası çok kalabalık Elya
Her nefesimde kayboluyorum.
Oysa böyle değildim.
Sen neredeysen, kokun neredeyse ardında bir ben...

Elya,
Bir mahkeme oluyor yüreğimde,
Galiba benim için bu terazi.
Seni sevmek her şeyden ağır geliyor.
Ne olur kırmasınlar, kırmasınlar senin için yazan bu kalemi,
Halbuki seni sevdiğimden yazıyordum her dizeyi.

Kapalı havaları sevmiyorum Elya,
Ama sen yoksun zifiri karanlık buralar.
Korkuyorum,
Bana yüreğinden ateş böcekleri gönder.

Önümde dev kadar bir kum saati,
Zaman geçmiyor Elya,
Seni özlemek çok yorucu.
Kalbim sonbahar gibi sararınca anlıyorum.

Elya,
Sana bu sözlerimi bir nefes kadar uzaktan iletiyorum.