Elverir de Bir Gün Şiiri - İrfan Karapınar

Elverir de bir müddet kımıldanırsa insan bu alemde
Günler kara bulutlar gibi saniyeleri kıstırır da sürükler
Köşesinden büzülür en titrek gülümsemelerle hayat
En mağrur anılarını artık kaybetmededir aşk,hükümsüzdür

Her yerde can
Her yerde can

Nükteli bir yaşamaktır kederli mısralarda hakikatin sükutu
Boğup nargilelerde keyfî içlenmeleri,izler kaldırımlarda bıkmadan
Tutup ıslak dudaklarından öpesi gelir muktedir olsa bir an
İçli bir kız gibi inleyen rüya sevgilileri durmadan durmadan

Aşktır akan
Aşktır akan

Yağmurlar doluşur,kimbilir belki de tebessümde her bir damlacık
Bin türlü hayallerden bin türlü mutluluklar savrulur dünyamıza
Ne büyülüdür düşmanlarımızın gözlerinde bizi büyüten sırlı ayna
Bize güzellik katan ve bizi yücelten değil midir tezattaki ahenk

Ağlar mekan
Ağlar mekan

Elverir de zevkli gözleriyle ahular mekana uygun salınır,ay doğar
Mateminde metheder baykuşlar gecenin mimarı Huda’yı anarak
Hicaz bir dalgadır ki ruh hafif bir hazzın gölgesinde rakseder
Hayli yorgun kainatın zerresi dahi gönle iner dokunarak

Dağlar duman
Dağlar duman

Akıl muvazenesini kaybetmeksizin arşın ötesini göremez
Ki kirli şafaklarda tütsülenmiş bakışları dolaşır kifayetsiz
Dolgun semayı bakırdan bir rengin hükümranlığı esir alır
Kasvetli kelimeler dargın bulutların resmini çizemez,elden ne gelir

Korkar figan
Korkar figan

Neylersin kaybolur baharın tadı ufuklarda,kaybolur lekesiz
Güneş uzaklaşır kıyımızdan,başka diyarlarda doğar gibidir
Dilde ateş,gözlerde nem,sinede gam ve uykular haram
Dakikalar sanki asırların esrarlı dehşetini duyar gibidir

İnler zaman
İnler zaman

Ve hazin duygular biriktirir gözyaşları ufka bakarak öylece
Tarifsiz bir özlemdir hiçbir vakit yakalanamamış hülyalara
Elverir de bir gün en tepesinde oturur dünyanın sevgiler
Elverir de bir gün bambaşka umutlar taşır hikayelerimiz

Canda canan
Canda canan

Ocak 2009