Eskiden kalan bazı hatıralar geliyor şimdi,
Aklımın sakin sularına.
Sanki zaman hiç geçmemiş gibi;
Ben yine aynı
Yağmurun toprağı okşadığı,
O en taze toprak kokusu,
Özlemişim seni...
Şimdi “çocukluk sevdası” çekiyor içimi.
Balkonda beklenilmek vardı, yine
Birde,
Birde sen vardın;
Yaz akşamlarından kalma,
Tek sevdam….
İçimde bir hüzün, sanırım özlemişim seni...
Biliyorum,
Yer aynı yer,
Zaman aynı zaman olmadıkça
Sen aynı sen olmayacaksın...
Uzun bir nöbetti bu,
Kalbimin sana tuttuğu aşk nöbeti...
Bana ettiğin ihanet yeminini,
Hiç unutmadım.
Sana verdiğim gül çiçeklerini,
İdam ettim.
Benim hüzün kokan sevda nöbetim.
Her şeyim, bakışlarına yandığım
Karalım, ELVEDAM...
Kayıt Tarihi : 3.10.2007 21:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir gece yarısı uykudan kaçmış olduğum saatlerden birisinde mısralar kendiliğinden beyaz kağıda dökülü verdi.
![Cengiz Okçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/03/elvedam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!