Elveda, yüreğimin erken sönen yıldızı
Günahımın vebali ömrümün öksüz kızı
Benden ne iz bıraktım ne meçhulde bir adres
Yalnız eyvah bıraktım çek diye doyasıya nefes
Bir de hasret bıraktım ömrüme ağır artık
Gönlümü geri aldım duymuyor sağır artık
Geri aldım affeyle her gün ağladı gönül
Feryat figan içinde her gün çağladı gönül
Sana özlem bıraktım, acı bir yas bıraktım
Artık sen teselli et sana miras bıraktım
Elveda yüreğimin karanfil kokan yari
Dikenleri koklayıp gülleri yakan yari
Sana isyan bıraktım yokluğun ağır yükken
Yüreğim kor alevken hasretin çok büyükken
Hüznü bıraktım sana belki yanarsın diye
Belki biraz anlarsın belki kanarsın diye
Elveda, gönül sızım çok bekledim yollarda
Hiç deva aramadım sen kokmayan kollarda
Biraz hatır bıraktım selamın gelsin diye
Pişmanlığı zikreden kelamın gelsin diye
Nefretle hatırlarken düşman olduğun günü
Mahşerde bekliyorum pişman olduğun günü
Melekler semah dönse omzunun üzerinde
Namerdim affedersem yaram hala derinde
11 Nisan 2013
Perşembe
Kayıt Tarihi : 23.3.2017 10:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!