Elvedaa Şiiri - Yusuf Torunoğlu

Adem’in yasaklı meyveye dokunması ile başlar
İlk veda tarifsiz diyar cennete olmuştur,
Cennetten ayrılma sancısı,
Ve her ayrılışta ilk veda acısı,
Miras kalmıştır Adem’den çocuklarına,
Elvedaa……………..

Elest bezminden ana rahmine olur ilk seyahat,
Ana rahmi dar gelir ruha
Serbest olmaktır onun fıtri yapısı
Başka bir yaşam yokmuş gibi daha,
Üzülür ve buruk ses ile seslenir önceki yurda
Elvedaa…………………….

Ana rahminde kalma süresi dolduğu zaman,
Bir dünyaya gelir ki
Ne dillerinden anlar ne de kendini ifade edebilir,
Daha ilk anda bir pişmanlık hissedip ağlar,
ve başta dar gelen mekana hazin bir seda
Elvedaa………………….

Çocukluğu gençlik, gençliği de ihtiyarlık izler,
V e her bir durak bir veda olur insanda,
Bir gün yolculuğa başladığı yere dönmek için
Son defa omuzlara biner
Ve sessiz kalır, arkadan da şu tanıdık ses
Elveda……………………..