Biz bir elveda yolcusuyuz
sessizce gidecek,
her gün biraz daha yorgun vücudumuz,
gezsek de sevinsek de,
yeyip içsek de,gezip tozsak da,
değil mi ki,sonunda buradan gidilecek.
bak şu halimize,
ne var deme senin halinde,
“Dışı seni yakar,içi beni”
Kim çare olacak derdimize.
Yaş çoktan geçmiş, yolun ortasını,
uzaklaşmışız artık gençlikten,
bitirmişiz şu koca yaşamın,yarısını,
biz bir elveda yolcuyuz,elveda,
artık,
neyleyim bu yaştan sonra,
kalbime girecek, bir güzelin sevdasını.
Onlar, beni değil,
paramı malımı sever, bu yaştan sonra,
kocacığım deyip, gönlümü alsa’da,
akşam gün batarken vardığımda,
sahtece karşılayıp,
boynuma sarılsa da,saçlarımı okşasa da.
Düşündüğü tek şeydir,
O da şeytanlık,
neyleyim, bu yaştan sonra,
boynuma sarılan, gönül alan sultanını
A.Yüksel Şanlıer
10 Mart 2009-03-10
Antalya.
Kayıt Tarihi : 10.3.2009 18:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!