Elveda Yolculuk (2) ..! Şiiri - Kader Çe ...

Çakıl taşlarında yürüye yürüye,
Yaşadığım şehri unutur oldum...
Ateş oldum,su oldum..
Kırgınlıkla doldum.
Gözyaşlarım ağırdan ağıra akarken;
Sessizliğin içine gömülür halim,
Herkesi çileden çıkarır gibiydi.
Ben, sevdiklerimi terk etmiş,
hayallerimle soluvermiştim...

Aheste aheste geçen günler,
Ölümün seyircisiydi...
Bedenim yorgun düşmüş
Duygularım tek nefeste ölmüş.
Hevesimin kursağında kaldığı an,
Benim gidiyor olmamdı.
Kararsızdım,gözükaraydım belki
Asıl zor olan; sebepsizce gidiyor olmam,
gecelerce susmamdı...
Düşüyor olmamdı uzun uzun...
Ser bakışlarımla,kaşlarımı çatıp...
Göz kapaklarımı dinlendirir oldum arada,
Ama artık;
gitme vakti gelmişti..
Yürüdüm uzun uzun
Elveda dedim sessizce, (yaşadığım şehir) ..!
Usulca mırıldandım..
Çocukca,
Elveda diyorum elveda VEDA.../