Ayrılık günü geldi...
Tüm diller sustu
dudaklar kilitlendi
gözler ayrılığın hüznünde
eller son bir defa duygu iletişiminde
Gidenin zamanı yok
Kalan bırakmaz elini
Giden his etmez
kalanın derbederliğini.
yol görünmüştür,
son söz,
belki son bir bakış
belki de son bir nefestir
Eller gerilir kalanda.
direnmekten yoktur eser gidende
Rahattır durgun ve sessizce
öyle huzurlu
dinlenmeye çekilmiş
hiç bir problemi kalmamış gibi
dalar derinlere öyle gider.
Geride kalanlar yüklenir
kalan kederi tasayı,
eklerler yüklerine bir yük daha
Ağırlaşır yükleri her attıkları adımda.
Yaşam ve ayrılık
bir yük değişimidir sanki.
Giden hafifler
kalan yüklenir
geride kalanı.
Ağırlığında olmalı ki
kalan alır hüznünü ayrılığın
Döktükçe döker var olan gözyaşını....
07.02.2010
Hikmet Feridun DemirKayıt Tarihi : 9.2.2010 21:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşama elvede eden değerli Öğretmenimiz Akçadağ Köy Enstitüsü ilk mezunlarından Cumali Demirtaş hocamızın yaşamının son anlarında yanında olan kardeşleriyle birlikte çekilen bir fotografın bende çağrıştırdığı dugular. Hocamıza Yaradan dan rahmet dilerim.
![Hikmet Feridun Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/09/elveda-yasam-hosca-kalin-kalanlar.jpg)
son söz,
belki son bir bakış
belki de son bir nefestir
Eller gerilir kalanda.
direnmekten yoktur eser gidende
Rahattır durgun ve sessizce
öyle huzurlu
dinlenmeye çekilmiş
hiç bir problemi kalmamış gibi
dalar derinlere öyle gider.
..
çok iyi bir anlatım, harika bir dersti.
TÜM YORUMLAR (1)