Elveda Yaşam Şiiri - Esel Arslan

Ufuk çizgisin de yüzüyorum,
Bedenim okyanuslarda,
Ne bir arkadaş,ne de bir eş,
Yapayalnızım,
Tepemde gökyüzü ve güneş.

Tuz yüklü köpüklere soruyorum,
Kimim,neyim,kimlerleyim,
Hangi limanlara sığınıp,demirleyeyim,
Gülüyor deniz kuşları, çığlık çığlığa,
Sen bilmezsen biz nereden bilelim.

Ayaklarımı mercanlar kesiyor,
Saçlarıma yosunlar dolaşmış,
Tuzdan ciğerlerim yanıyor,
Bir balık sağ gözümü yiyor,
Gücüm tükendi, tükeniyor.

Ufuk çizgisin de yüzüyorum,
Ahtapotlar kollarımı tutmuş,
Kılıç balıkları yüreğimi deliyor,
Aciz,bitkin ve perişanım,
Tepemde güneş gülüyor.

Uzaklardan gemiler geçiyor,
Bağırmak istiyorum,
Son dedikleri bu olmalı,
Kesiliyor dermanım,nefesim,
Dil balığı dilimi kemirmiş,
Anlaşılmıyor seslenişlerim.

Ufuk çizgisin de yüzüyorum
Her saniye daha dibe gidiyorum,
Elveda,sevdiklerim,sevemediklerim,
Elveda gökyüzü, elveda güneş,
Yaşam beni, ben yaşamı bitiriyorum.

2006-Ankara