Bir boşluk ki dibi yok.
Düşüyor,düşüyor,düşüyor ve düşüyorum.
Eski tadı kalmayan o içli bestelerin,
Ve bayram sabahlarının,arefelerin,
El öpmelerin,hicap,haya,ar ve namusun,
Anlamları bile unutuldu bu günlerde yavaş yavaş.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta