Elveda umut Şiiri - Veysel Çakır

Elveda sevgilim el veda sevgim
Bilirsin yüzümüz bir gün gülmedi
Elveda mutluluk elveda umut
Saadet diyorlar bir kez gelmedi

Geceler yoruldum beni bırakın
İsterseniz beni son defa yakın
Alıp küllerimi dağlara ekin
Nasılsa hiç kimse kıymet bilmedi

Bir dağın başında garip bir mezar
Üzerinde kuşlar, kumrular gezer
Bir Fatiha bir de kimsesiz yazar
Adım yalnızlıktır başka uymadı

Olmasın bir derdin olmasın külfet
Kusurum olduysa, bari gel affet
Sökülsün yürekten, gülmesin nefret
Daha yalvaracak gücüm kalmadı

Sağlığım bozuldu kalbim tekliyor
İştahı kabarmış toprak bekliyor
Her doğan gün yeni, dertler ekliyor
Seninle mutluluk kapım çalmadı

Bir düşünce alır bilmem ki niye
Bir iki değil ki, hem de bin kere
Götür ellerini tuttuğum yere
O gece ki meltem henüz durmadı