Evimi, ülkemi bıraktım geride,
Devam eder bu acınası hayatım,
Sebepsiz ve anlamsız şekilde...
Güneşimi, mavi denizimi bıraktım geride,
Gözümde canlanır koca mazi,
Elvedâmdan uzun vakit sonra...
Güneş, kaybedilmiş ülkemin güneşi,
Çok sevdiğim beyaz şehirler,
O zamandan tanıdığım kızlar,
Canlanır gözümde...
Bir sevgiliyi bıraktım orada,
Hâlâ görürüm onun gözlerini,
Onun kirpiklerini, bir yağmurla ıslanırken,
"Elvedâ" yağmuruyla ıslanırken...
Bir kere daha görürüm onun gülüşünü,
Yüzüme ne kadar da yakın,
Köyümün akşamlarını pasparlak ederdi...
Yaşadığım güzel anılar,
Canlanır tam gözümün önünde,
İnsanlar ve bu sıcak hava,
Vatanımı özlerim elbet.
Kayıt Tarihi : 8.5.2019 22:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yiğit Oflaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/08/elveda-ulkem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!