Elveda Sevgilim Şiiri - Güven Akça

Aşkın gözü kördür derler,
Esaretin en büyüğünü yaşatır insana
Leyla’nın Mecnun’a olan aşkı gibi,
Ölesiye karşılıksız sevdin beni.

Nedir ki bir insanın hayali
Şu kısacık yaşam boyunca,
Biraz sevgi biraz mutluluk
Yalnızlığın anlamsızlığını
Sevdiğinle paylaşmak.

Sevgi istedin, acı verdim
Umut bağladın, mutsuzluğu yaşattım,
Vefa dedin, yalnızlığı öğrettim
Bir tatlı söz için yıllarca bekledin.

Hastalandın, ilgilenmedim
Mutsuzdun, bilemedim
Yalnızdın, anlayamadım
Dönmemi bekledin, umursamadım

Ve şimdi sevgilim,
Canım diyorum, duymuyorsun
Bir tanem ben geldim diyorum,
Elini tutuyorum, hissetmiyorsun
Çünkü sen musalla taşında
Tek başına mutluluğa koşuyorsun.

Artık sen yoksun hayatımda
Yalnızlığın büyük korkunçluğunu,
Mutsuzluğun soysuz acısını,
Terk edilmişliğin, vefasızlığın gerçek yüzünü
Bir bir tadıyorum en hakikisinden.

Beni affet ölümsüz aşkım,
Beni affet..
Seni ve sevgini anlayamadığım için.

09.05.2006
Güven AKÇA