Elveda Sevgilim Şiiri - İrfan Kökten

bakışlar buluşurdu
şafak sökerdi sohbetlerimizde
sen başını yaslardın, ben sacını okşardım
ne güzeldi o günler nasılda geçti hemen
oysa şimdi çoktan beni maziye gömdün
çekip gittin
niçin beni anlamıyorsun ki,
ne yaptımsa ne ettimse yaranamadım,
mümkün değilmiydi azcık anlayışlı olman,
biraz katlansaydık bir birimize ayrılmazdık
sen ne dersen de sana olan aşkım hiç bitmedi,
bir gün
inan inan geleceğim
senden arta kalan kalbimi denize atıp gideceğim,
yakacağım bu bedeni küllerimden anıt dikeceğim
üstünede çok seviyordu öldü yazacağım,
sana mutluluk dilerim
bana elveda sevgilim