Elveda Sevgili (elveda yalan)

Gün doğumunu beklerken
İşlerken sabahın soğuğu içime
Düşündüğüm sen değilsin;
Sadece düştüğüm yalanlar
Kucaklıyorlar beni düşlerimde

Ve mutluluk uzakta da olsa
Onu bulduğumu düşlüyorum
Sonbaharda ağaç dallarına asılı
Elimi uzatsam yakalayacağım
Ama hareketsiz biçimde kalıyorum
Ki yaşatmak anlamsız geliyor bir yalanı
Ve mutlu olmak istemiyorum onun gölgesinde
Yürümeye devam ediyorum hüznümle

Yağmurda yürürken gecenin ortasında
Kulağımda bir fısıldama
Geri dön diye
Ama dönemem
Sadakat ve sevgi sıyrılmışken aradan
Bu şekilde devam edemem

Bu gecenin içinde bir elveda
Sana ve yalanlarına
Boşa gitse de o kadar çaba
İçime dökülen onca gözyaşı orada

Gecenin içine yürüyorum
Sevincim kaybolmuşken
Ruhumu kaybetmişken
Küllerimden doğmak için...

Sana elveda diyorum
Ve gün doğumunu bekliyorum
Mutluluğu yeniden bulabilmek için;
Sadakat ve sevgiyi

Sesini ise duyamıyorum
Yeteri kadar uzaklaşmışım demek ki
Başlı başına bir yalan için
Dönemem ki geri
Elveda sevgili…