Elveda sevgili Şiiri - Nurettin Akdeniz

Bugün; senden vazgeçmek zorunda kaldım
halen:yutkunamadım aklımda kaldın.
oysa sana; söylenecek, çok sözler vardı
ortada kaldı mahsun artık dinlediğim şarkı zalim, aklıma takıldı

Ben sen olmuştum aslında biliyorsun
Bilirdim sanırdım senin huyun suyun
Kurduğun oyun içindeki bile hile oyun
Aşikar oldu el alem herkes sizde duyun

Şimdi;unutmak zorundayım, belki alışırım
bir bulut muydun yoksa bir umut muydun
saman Alevi gibi yanmış,ama söndürmüştüm
neden şaştın bredeli gönlüm oldun kördüğüm

Vazgeçti gönlüm sanmaki divane oldum
her mevsimin çiçeği,olmak, varken soldun
ne olduki,olacaktıki,kalbinide kalbimide yordun
Sağ ol sayende aklımla,yeniden bağı kurdum

Çok değil; kısa zamanda dengini buldun
zaten sen;sana verilen değere kördün
Gönül kapısı bu cümle kapısımı sandın
kendini, her zaman haklı mı gördün

Sen;gittin de ellerin dalına kondun
daha dönme geri,artık ellerin oldun
bak;benzine bir artık,sararıp soldun
sen ki, yüreğimde sönmeyen kordun

Kim bilir aklında;ne hayalleri kurdun
kendin ettin,hep kendin yine buldun
neler di bak umduğun,neleri buldun
ben de mi; bir volkandın artık söndün

Tatlı sözle başlamıştı,belki de,ayıkken hülya
her şeye rağmen, olmasındı, kabus rüya
unutma ;yaşadığın hayat yalan dünya
Elveda ;yılan oldun yalan oldun öyle ya