Elveda Sevdiğim Hayat

Kurumuş bir çeşme başında su arayan bir suçlu
Hayattan firar edip saklamış kendini ölüme
En ücra kalabalığında belli eder kendini
Yanımdaki insanlar feda ettiklerim gülüme...

Sesler çığlıklara karışır, sorumlusu benim
Gelmediğin hergün için birini feda ettim
Onların aşkını çaldım sana hitap etmek için
Başkasının duygusuyla seni sevmekle aptallık ettim...

Tüm duygularımı çürüttün ruhumda saklı
Ruhum sana emanet, benim bedenim yanar
Küflenmiş bir hayatta belirgin yeşil bir nokta
Kendi kendine aşk yazmış, sürekli onu anar...

Beni günden güne zehirleyen sen miydin
Yoksa su yerine koyduğum düşüncelerim mi?
Sen toprak oldun girdin kafama, bulandırdın
Yazdığım bu sözler çamurlu incilerim mi? ? ?

Güneyi gösteren bir pusula gibi gözlerim
Seni görmek için sürekli arkaya bakarlar
Sonra bir sıcak hisseder sol kıyısında
Güneş doğudan değil battığı yerden doğar...

Resimlerini gözümün önünden ayırmamak mı
Yoksa eskisi gibi seni aynı dünyada sollamak mı
Sanma ki sana olan saygım bitti, sevda
Frenlerimi tutup beni uçuruma yuvarlamak mı? ? ?

Tüm bu soruların tek bir cevabı var aslında
Ve sadece sen akıllısın benim için bu dünyada
Çöz bakalım kafamdaki silinmez bulmacayı
Cevap ver beş harflik bu sonsuz feryada...

Aklımı sıfırlasam uslanmaz ki deli gönlüm
Yine çıkarsın karşıma ve yine beynimi kaplarsın
Bildiğim tüm bilgiler aşkımın içine gömülür
Olur ya, mezar taşıma seni yazarken kullanırsın...

Biter bu hayat sana seni hediye ettikten sonra
Gözyaşını tutamazsın belki, insanlar deli der
Vicdan azabı duyarsın belki kendi içinden
Kabrin içinde yatan daha büyük azap çeker...

‘Neden ona bağlandın ki’ diye sorar melekler
Siz efendinize bağlı değil misiniz?
Bir ALLAH bir de sen varsın benim için
Aşkımın melekleri sevdiğime eğilir misiniz? ? ?

Hani bilgi demiştim ya biraz önce sana
Aynen şöyle yazdır mezar taşıma
Ben sevdiğim vazgeçilmezimden değil
Can attığım arkadaşım için veda ettim yaşama...