Elveda Şehr-i Yâr
Bir pencereden bakardı ninem,
Yemenisinin oyaları
Alnına dökülerek.
Dudağında hiç bitmeyen bir mırıltı,
Ramazanın serinletici ikliminde,
İmbikten süzülürcesine çıkardı
Kelimeler boğazından.
Titrek sesiyle,
'Elveda ya Şehr-i Ramazan' dedikçe
Bir el
Kalbimizin tellerine dokunur,
Titretirdi.
Sonra bir Ramazan günü onu yolcu etti
Titreyen sesiyle...
Bir pencereden bakıyorum şimdi
Islığını çalıyor rüzgar
Karlara raksı öğretirken dışarda.
Dudağımda bir mırıltı;
Geceye dönük,
Sonra hayata,
Sonra hayatımın yarım kalan her yanına,
İstanbul'a...
'Niye kalbimizin bir yanı hep eksik Leyla? '
Demiştim ya birgün anne!
Ürkek bir kuş gibi
Düştüğümde yalnızlığa.
Sesinin sıcaklığını,
Kulaklarımda hissedemeyince.
Sen yoktun,
Osa İstanbul yanımdaydı.
Siz yoktunuz,
Oysa ben
Yıllardır ismini sayıkladığım
Bir diyarın kucağında,
Bir yarin ocağındaydım.
Yarimin kulağıma ilk fısıltısıydı,
Yarım kalan bir kalp.
Ne sizsiz
Ne onsuz yapamayacağımı bilirken,
Biliyordum
Bir yanımızın hiç tamamlanamayacağını...
Nefes nefes çekerken
Ciğerlerime İstanbul'u öğrendim.
Ve yine öğrendim ki;
Giydikten sonra İstanbul'u üzerime
Artık ne giysem yakışmayacak,
Dar gelecek,
Daraltacak beni...
Giderken
Mızrabının telleri bile
Titremeyecek İstanbul!
Bir damla dahi akmayacak
Denizin yanağına!
Martılar çığlık çığlığa uçuşmayacak!
Oysa Nedim'in şiirlerinde
Sana aşık olup,
Yahya Kemal'le seni bir tepeden seyreden
Hep bizdik!
Gün oldu,
Bir lezzettin
Damağımızda dinmeyen...
Boğazda balıktın,
Kanlıcada yoğurt,
Simittin Çamlıcada,
Emirganda çay sendin!
Seninle tadını buldu tüm yemekler
Damağımızda tadı olup bir yemeğin
Kaldın Şehr-i Yâr!
Gün oldu,
Açtın gönlümüzün bahçesine
Çiçek çiçek...
Emirganda laleydin,
Erguvandın Boğazda,
Bahçelerde hanımeli,
Gülhanede bir güldün.
Rengini buldu,
Yeşilini giyindi toprak
Seninle
Dimağımızda kokusu olup
Bir çiçeğin,
Kaldın Şehr-i Yâr!
Çamlıca yokuşunda terleyip,
Yukarıdaki serinliği
Bir yudum çayla ısıtamayacağız artık.
Yağmurda ney sesi dinleyemeyeceğiz.
Ve Üsküdar'ın camlarında seyredemeyeceğiz
Yanan bir ömrün
İzdüşümlerini...
Önüne geçilemeyen
Tek şeydi ya zaman
Durduramadığımız...
Yol göründü,
Şimdi demir almak zamanı İstanbul
Şimdi sana
'Elveda ya Şehr-i Yâr'
Deme zamanı...
Senden özge yar var mı
Benim için İstanbul...
Yar var mı senden özge
Bizim için....
Kayıt Tarihi : 23.4.2006 17:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)