Elveda Sana Şiiri - Mehmet Çevik (Hazerfen)

Önce gözlerini gördüm
Sonra yüzüne baktım
İnandım o an meleklere
Ve
Bu dünyanın güzelliğine
Bir vapur geçti boğaziçimden sanki
Uyandırdı beni birden
Bir deli sevdanın içinde

Bir rüya gibi başladı ömrüm orada
Göğe yükseldim
Başım değince arşa
İndim apar topar
Yaşadığım yalnız dünyaya

Bir temmuzdu seni sevdiğimde
Sersem ve ıslak bir kasımdı
Gidişinle beni öldürdüğünde

Bir giden var bugün ömrümden
Sen misin yoksa sevdiğim
Neden ağlıyor bu sokaklar
Neden dökülüyor durmadan yapraklar
Kuşlar nerede hani
Ötmüyorlar artık eskisi gibi
Güvercinler konmuyor artık pencereme
Umutlar uğramıyor
Sen gideli bu memede
Tüm güzellikler
Peşine takılıp gitti mi ne?

Hani bi şarkı vardı ya
Sakallı bi adam söylerdi hani
İşte o şarkıda ki gibi
“Kum gibi ezip geçtin” beni

Mutluluklar vardı bi ara
Sonra hüzünler
Kederli yalnız insanlar vardı birde
Sen gideli gelmez oldu yanıma kimse
Gittiğin ya
İşte o yer her nereyse
Alıp beni de götürsene

Sende bulmuştum umudu
Sevmeyi öğrenmiştim yeni yeni
Erkenden kalkıp güneşe
Ve de bir meleğe günaydın demeyi

Unuttum şimdi tüm güzellikleri
Ne sabah artık
Ne de bi komşuya selam
İşim olmaz sen yoksan yanımda
Ne dostluk ne de merhabalarla...

2003