Dün yiyip içerken kendi kendine,
Sarı bir yaprak gibi düştün daldan,
Dediler ne varsa, atmış içine,
Olmuş o sonunda, kendi canından.
Kurtuluşa erdin nihayet, sen de,
Ya ben ne yapayım bitmez derdimle,
Gelsem gelemem ki, ben şu halimle,
Elveda can dostum, elveda sana.
Bilirim hakkın var, bana kızmaya,
Gelirsem, başlarsın hesap sormaya,
Çağırma gücüm yok, gelsem yanına,
Elveda can dostum, elveda sana.
Can dostum bilirsin severim seni,
Hasta ve yorgunum, bekleme beni,
Gördün sen ağlatma, ben şu garibi,
Elveda can dostum, elveda sana.
Bilirim beklerdin, benim yolumu,
Kendini yük sandın, verdin ruhunu,
Bu gün ben hastayım isteme bunu,
Elveda can dostum, elveda sana.
Ayrılık Hakikat, sen de bilirdin,
Bir günde beş vakit, tövbe ederdin,
Ölmeyi özlerdin, gencim demezdin,
Elveda can dostum, elveda sana.
14 Kasım 2012
Ahmet Yüksel Şanlı ErKayıt Tarihi : 18.11.2012 12:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!