Elveda NUR'um Şiiri - Meral Çetinkaya

aramızda yoksun biliyorum
gittin
uzun zaman oldu sensizim
terk ettin
terk ettik belki
alışmışlığı terk ettik belli
yokluğun
yok oluşun
yüreğimden bir şey eksiltti
küskünlük hali
kırgınlık
yoksun sen yanımda
yoksun şu boş kucakta
toprak sardı bedenini
tabut ezdi yüreğini
sarmaş dolaş beyazlarda bir meleksin
kanatsız
çaresiz
yalnız
çiçek serpemedim mezarına
son kez bakamadım
son kez koklayamadım saçlarını
ellerini tutamadım
yağmurlar yağıyor titriyorum
senin yalnızlığın geliyor aklıma
titrediğin
yüreğini ısıtamıyorum
yok oluşun
zamansız, ani
yok oluşun kararlı
yürüyorum
koşuyorum
terliyorum
susuyorum
gel demiyorsun bana
sensiz yaşamamı istiyorsun
mutsuzluğa kapılmamamı
huzurlu olmamı
üzme beni, yorma beni çağır yanına
gel desen gelirim biliyorsun
ne olursun uçma uzaklara
karışma beyazlara
kal yanımda
yok olma
yok olma
yok olma diyorum
gel gene ağlayalım
gel yalnızlığı paylaşalım
yüreğimi tutsak et kendine
al beni yanına
yada sen gel yanıma
nur seni özlüyorum
elveda deme bana
seni çok seviyorum

13.12.1998 İstanbul 15: 30 (Umarım gittiğin yer huzurludur)