Elveda Liman Şiiri - Ahmet Güney

Gidiyorum artık sessizce haykırarak
Bu koca limandan ayrılıyorum
İlk geldiğim günü hatırlayarak
Gözyaşlarımla gidiyorum..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
İlk seslenişim vardı ya hani sana
Hani sana büyük ümitle Ey Liman! Diyişim..
Büyük hayallerle seslenişim vardı sana
Şimdi ise çaresizce, titreyerek gidişim
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ey Liman! Sen incitmedin beni hiçbir zaman!
Bu koca gemiyi bağladın kendine an ve an..
Şimdi çöz hadi! Hiç olmazsa öyle san,
Yeter ki sen de kendi halinde dalgalan…
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ben sadece bağlandığım limanı korumak istedim,
Teklif ettim sana, “Ey Liman! Üzerini kapat! ” dedim…
Ama sen korkmuyorsun ne yağmurdan ne de fırtınadan,
Bense tehlikeler görüyorum uzaktan ve yakından…
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Şiirle başladık biz bu aşka, Şiirle devam ettik
Öyle ki Kalplerimizi birbirine mühürledik,
Mühürlere ismimizi yazdık, kazıdık,
Duygu dolu harflerle işledik, nakışladık…
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Şimdi tekrar sana sesleniyorum Ey Liman!
Bunlar son kelamım, ne hatırla ne de an!
Sen sapasağlamsın Ey Liman, devam et ve Dayan!
Sana yılmak yakışmaz, gayret et ve Kazan..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sana artık ne dakikamı ne de saniyemi bırakıyorum..
Ey Liman! Ver son yükümü bana, ben gidiyorum
Veda etme sakın, duydukça üzülüyorum..
Daha ne diyecek sözüm kaldı, ne de verecek yüküm!
Al bu sana son şiirim, son şarkım, son sözüm..
Maşukunu bul İnşallah! Bul benim iki gözüm…