Elveda İlk Bahar. Şiiri - Gölgelerim Esram

Ben seni severdim.Alınla,gülünle,
pembenle,mavinle; .
Sen beni seyrederdin.
Saklanbaç oynarken,çocuktum.
Çokta mutluydum.
Abim uçurtma yapardı.
Bende uçururdum.
Bahçemizden sütçü geçerdi;
Annem mutlu olurdu.
Öyleya; süt evlatları için,
sağlık yoluydu.
Genç kız oldum serpildim.
Çokta güzelmişim,
haberim yoktu.
Çalışmaktı dersimiz;
sırt giyinik,karnımız tok.
(AŞK) nedir,bilmiyorum.
Arkadaşada güvenmiyorum.
Türk flimi gibi oyuna geldim.
Namus,namus dediler.
Kahramana verdiler.
Çektiğim çilelere,olsun,
çek,çek dediler.
Çile çeken bendim oysa.
Görmemezden geldiler.
Sana soruyorum.
(İLKBAHAR) Niçin?
iklime ılık yağmurlarını,
toprağa saçarken,beni görmedin?
Oysa ben ne çok severdim,
yağmurlarını.Ve seni.
Ve güneş,
Onca, doğa seninle hayat bulur.
Bana neden gülümsemedin?
Ben sevgisiz,gelin gönderildiğim evde,
geyşalık yaparken;
Çoğu kez;
sanki o kapıya gönüllü gelmişim
gibi de, irdelendim.
Her incilmemde,koşa,koşa gittim.
Baba kapısına.Kurtulmak,adına.
Yolu yok; Annem gaddar,dı.
Ar yapardı.Çünkü; Babası;
Annemi,öyle eğitmiş.
Evimizde; Annemin sözü geçerdi.
İki lafın arası(töre) der,
tuttururdu.
Ve; ANNE benim hayatım;
Egede yaşıyoruz,lakin,
(töreleriniz) yüzünden, Adıyamana.
feda oldu.Teşekkürler; Anne,ciğim.
her nekadar hayatta,olmasanda,övgüyle
anıyorum, (törelerinizi)
Elveda(ilk bahar)
hoş geldin umudun bittiği mevsim.
(son bahar) .