anayurdunu sakladım
içimde hüznün
acının kıratına bindim
aşk
ölümün eteğinde
kış tenhâlığında soğuk yamaçlar
yolculuk karanlıkta dörtnala
pegasus’la vardık ebedi krallığa
neden çatıktı peki kaşlar
acı yanığı burçlarda durdu zaman
hasretle karşılandık kanayan çığlık ey!
kapılar ayrılıkla kilitli
sevişmeler gül dalında
yaprak solgun
yıkıldı aşkı kutsayan tapınaklar
dizginledim atımı
verdim kendimi bozkıra
sıyrıldım yükümden
ve ne varsa yüreğimde
aldım yıldızımı
koydum gönlüme
yeter artık
borç ödenmiştir hüzne
elveda aşk
merhaba evren
unuttun mu
senin çocuğundum ben!
(23 Temmuz 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 24.7.2003 11:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
günaydın'ın
Teşekkürler
Sevgi ve dostlukla
TÜM YORUMLAR (8)