Ölüm;
Ak köpüklü çavlan olur
Akar ihtiyar nefesime
Homurdanarak.
Ak bir güvercin kanadında
Rakseder varsıllığım.
Hiçliğin sınırsız koynunda
Takvimsiz zamanın memesinden
Beslenir tensizliğim.
Belki birgün;
Bir karanfil kokusunda,
Belki de;
Bir zakkum acısında
Yeniden ve daha muhteşem
Bir diyalektik devinimle
Buluşmak dileğiyle,
Elveda hayat...
Kayıt Tarihi : 15.4.2008 18:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)