ELVEDA HAYAT!
Her şey...
Bir var mış, bir yokmuş ile başladı.
Evet, insan
var olduğu zamanlardan bu güne kadar yaşantımı gözden geçirdim.
Şuan
yok olmama kaç kaldı? Bilemem...
Ama, sonun yaklaştığını fark edecek yaştayım.
Bu güne kadar hayatın güzelliklerini.
Aldığım her nefeste tadına varamadım.
Yoruldum.
Seneler geçtikçe..
Yaş ilerledikçe.. Yorgunluğumu artık iliklerime kadar hissediyorum..
Hareket kabiletim yarıya düştü.
Ağrı ve sızılar arttı.
Üzerime ağırlıklar çöktü.
Gözlerim zaman zaman kapanıyor.
Artık veda vakti yaklaştı.
İnsanın bedeninin kendisine ağır gelmesi bu demek herhalde..
Son kez, Şevkatli olmayı, anıları sarıp sarmalayıp koynumda uyumayı istiyorum.
Yaşamda son kilometreler..
Elveda, hayat!
Dinçer Dayı
Kayıt Tarihi : 6.2.2023 01:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dinçer Dayı](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/02/06/elveda-hayat-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!