Elveda Hasretim Şiiri - Mözgür Özbek

ELVEDA HASRETİM

hasretinden aci bir turku dilimde
sensiz kanayan bir yara gibi sözleri
kursundan beter dökülen nameler
sen yoksun çaresiz dertler çaresiz sevgiler

sana tutkumu sevdamı anlatbilseydim
yurekten gelen sözleri dinletebilseydim
ne sensizken nede senleyken üzülmezdim
hasretin bile bir başka güzel
seni sevmek seni özlemek daha bir guzel

hani bir gunes doğarya tum bedenı ısıtır
o gunestende sıcak daha bir yangın
kor gibi alev gibi hasretin
guneş olsan aydınlatsan ruhumu
ateş olsan yaksan garip gönlümü

yok yok olmayacak sensiz
dayanamıyorum hasretine o gül yüzüne
ya gel sultan gibi taht kur gönlüme
yada al canımı at cehenneme
sensiz ha yaşıyorum ha oluyum böyle

biliyormusun bazen hayal kuruyorum
beraber oturduğumuz o kır bahcesindeyim
hani yagmur yağıyordu ya üstümüze çisil çisil
masamızda iki bardak çay vucudumuz sırılsıklam
sımsıcak ellerinden tutuğumu hayal ediyorum
mırıldanıyorum gözlerine bakarak
tek söylediğim kelime seni seviyorum

anladim artık dönecegin yok senin
vazgeçti bu yürek aşkından sevdandan
sen beni hiç anlamadınya
bak şimdi bu yürek isyanlarda
bir şeyi unutuyorsan
nasıl sevdalandımsa sana
gitmeyide bilirim sessiz bir elvedayla

demiştim sana öyle bir gelirimki
fırtınalar eser gönlunde
şimşekler çakar kalbinde
ama öylede bir giderimki sessizce
yagmur sesleri örter ayak seslerini
o yağmur senin gözyaşların olur
elveda artık elveda sevadiğim
elveda sana yoruldum ben elveda
elveda sevdiğim elveda hasretim

M.Özgür Özbek