Elveda Hacom! Şiiri - Muhittin Alaca

Soldu gitti hani, o gül bağlarım?
Güz oldu dört mevsim, elveda Hacom!
Geldi geçti ani, güzel çağlarım,
Azaldı hevesim, elveda Hacom!

Beklettin yıllarca, gücendim, küstüm,
Barak havasıyla, gürledim, estim,
Sonunda sazımı, duvara astım;
Kısıldı gür sesim, elveda Hacom!

Geçti hayli zaman, yerin dolmadı,
Sığınacak liman, yârim olmadı,
Dizlerimde derman, ferim kalmadı;
Kesildi nefesim, elveda Hacom!

Kavruldum Amik'in, kor sıcağında,
Savruldum talihin, kör yamacında,
Urganla hasretin, dâr ağacında;
Asıldı şu nefsim, elveda Hacom!

Andı seni her dem, bu can anıyor,
Kapanmadı yaram, içten kanıyor,
Uykularım haram, sol yan yanıyor;
Ezildi kafesim, elveda Hacom!

Gözlerimin altı, tümden morarmış,
Anladım ki sensiz, dünyam kararmış,
Zulamda saklıydı, baktım sararmış;
Bozuldu tek resim, elvada Hacom!

Uğruna kim alır, şiir kaleme?
Dur deme vaktidir, kahır, eleme,
Burada yok huzur, ahir aleme;
Yazıldı adresim, elveda Hacom!

07.08.2022
Muhittin Alaca