Elveda Gurbet Şiiri - Emir Gedikli

Çıktığım kervanda yolda kaldığım,
Hâne-i kalbimde seyre daldığım,
Rüyalar görsem de doğru sandığım,
Bir yudum zehirmiş bu zemin meğer.

Kendimi kendimle kandıradurdum.
Âlime, câhile, herkese sordum.
Cevabı kendime uzakta buldum;
Hakikat hududu aşmışım meğer.

Ziyade olmakta şimdi zehirler.
Feryâda varmakta durduğum yerler.
Yuttuğum her söz, döktüğüm terler;
Yaş olup gönlüme akarmış meğer.

Bollukta yüzdüğüm şu derin suyun,
İçinde kaldığım derin uykunun,
Bağrında doğduğum bu kahpe yurdun,
Şerbeti ağzımı yakarmış meğer.