Kimseler bilmiyor içimi kemiren sensizliğin
Tüm vücudumu Tüm hücrelerimi
Yavaş yavaş ele geçirdiğini
Yok oluyordum kimselere anlatılmaz sensizliğim sonum oluyordu ...
Pamuklara sarıp denizin tuzlu neminden bile seni koruyop kollarken
İnsafsız ve dönüşü olmayan yolculuğunla başladı her şey...
Canım acıyor hemde çok .
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta