Elveda Gülüm Şiiri - Yakup Aydoğan

Bir gece sen uyurken,
Yalnızlık şarkısı söyleyip
O hiç bilmediğim sokağın
O hiç bilmediğim evinin önünden geçeceğim.
Ama sen görmeyeceksin...

Bir sabah,
Yine karşılaşacağız seninle,
Yine merhaba deyip, konuşacağız belki de,
İçimdeki sana dokunmak arzusunu,
Dizginleyeceğim kendi elimle,
Hayalinde tutacağım ellerini,
Ama sen hissetmeyeceksin...

Bir akşam üstü,
Bir kadeh koyacağım masama,
Bir de senin için...
Kadehinle dertleşeceğim,
Hatta alacağım yanıma,
Ona seni sevdiğimi söyleyeceğim,
Ama sen bilmeyeceksin...

Bir gün,
Gideceğim bu şehirden,
Bütün güzellikler seninle kalacak.
Sonra arkama dönüp
Sana 'Elveda gülüm' diyeceğim,
Ama sen duymayacaksın...