Elveda gök rıhtımı Şiiri - Mustafa Pınar ...

beklediğim kimse kalmadı burada
sarı yıldız,mavi yıldız elvedâ
taşkın sokakların kirvesi değilim artık
sadakamı sâdece balinalara verebilirim
düştüğümde,kim tutup çektiyse elimden
o’dur bana arkadaş,o’dur efendim
ve deniz yerden göğe âsi bir küheylan
ucuz kurtulmuşum her defasında
muhtemel helâk’lardan
bağdat caddesidir başımda kaynayan
beni öldürmeyen iksir,ölümün kendisidir

böğürtlen yiyeceksen,ellerin elbette kanayacak
öleceksin icâbında
yere düşmesin için
incir ve zeytin
bundan böyle yağmur ekin buğday tarlalarına
başkentler çağırıyor beni
bombaları ayarlanmış zamansızlığa
sonsuzluğun ucundaki lâcivert,hüzzam başkentler
ankara kokuyorum,ölsem
kalsam,İstanbul kusuyorum
amsterdam’da kaldım birkaç yaşamak
birkaç yaşamak öncesi
su gibi susuyorum

hiç kimsem yok burada beklediğim
gemiler bir bir demir aldı
uzağa,daha uzak yıldızlara gitmeliyim
hiç nefes almamalı
hiç açmamalıyım gözlerimi,gün ağardığında
varlığım yoklukla kıyaslanmalı
hürmetle öpmeliyim babamın ellerinden
elimi harama uzatacak bir yokluk yaşatmadığı için bana
engebelerinden geçip durduğum bu vatana
borcum var
olsa da bir ceviz içi kadar
aralıyorum yetmişbin perdeden bahtımı
gideceğım
gitmeliyim
elvedâ gök rıhtımı

Mustafa PINARBAŞI