Elveda Gençliğim Şiiri - Serap Tepedelen

Sarkan bir gıdıkla uçup gitti gençliğim
nasıl da farkedemedim kazayağı kırışıklıklarını gözlerimin!
ne zaman yitirdim dipdiri bedenimi;
kim çaldı,kim aldı o güzel ellerimi benden?
Öylesine doluydu ki sağım solum
Çevremdekiler,
n'oldu onlara
n'oldu da hepsi birer birer gittiler...
yalnızlığın türküsü kaldı avuçlarımda
yalnızca-kapkara bir hüzün-
Oturdum tek başıma
maviliğin kayalıklarında; sigarayı da bırakmışım-Allah Kahretsin! -
Tam da ihtiyacım varken şu anda
Denizin sonsuzluğunda
eriyor gözlerim
Ve sen geliyorsun usuma,gençliğim!
Upuzun,rüzgarda uçuşan dalgalı saçlarım
pırıl pırıl yanan ateşli gözlerim
kıvrak,dans eden; yorgunluk bilmeyen bacaklarım
bir film şeridi gibi,
birer birer geçiyorlar önümden...
tek tek yakalamak istiyorum özlemlerimi
uçup gidiyorlar ihanetin boşluğunda aldırmadan
en kötüsü,kırılıp dökülmüş yüreğim.
Toparlamaya çalışıyorum
yüreğim yorgun
yüreğim kırgın
hani,avuçlarıma alsam dağılıverecek,eriyiverecek.
'Elveda! 'diyorum gençliğime
bir buse konduruyorum alnına
görmek kısmet olmayacak onu bir kez daha,biliyorum
yarım kalmış türkülerle
uğurluyorum gençliğimi
'Güle güle gençliğim; elveda! '

26.05.2010_Bursa
Serap Konuk Tepedelen