Bu sana son şiirim;
Sevgimin gölgesinde yaşaman dileğiyle çıkıyorum kovduğun hayatından.
Çok sevmiştim seni çok
çabaladım sevgimiz için
Çok mücadele verdim
Senin itmelerine karşın çok savaştım..
Belki bir gün vuslat olur sabrı ile beklemeyi göze aldım,
Sevgilerin en derinini sensiz yaşamayı kabullendim..
Beni anlamanı çok bekledim..
Anlamadın, anlayamadın...
Beni ben olarak görmeyi başaramadın,
Bende ki sen yansımalarını gördün hep..
Senin bendeki yansımaların ile sana beni görmen için yollar aradım..
Bulamadım
Seni çok sevdiğim için ses ederken ! ; sesimi kıstım..
Yine de anlatamadım...
Ey sevgili; seni canıma can ettim canımı çıkarmak istedin ses etmedim..
Her dediğine tamam dedim pes etmedim..
Sevgimizin kıymetini hep bildim,fakat sen bilemedin..
Ben bu yaptıklarını haketmedim..
Buna da EYVALLAH ey sevgili..
Şimdi;
Seni önce ALLAH 'A sonra sana emanet ediyor ve kovulduğum yerden başım dik, ardıma bakmadan gidiyorum..
Elveda sevgili...
Kayıt Tarihi : 28.10.2023 14:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Derin yaranın iç döküşü
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!