Elveda ey tomurcuk- tomurcuk umutlarım
Hatıralarımla dolu İstanbul’um, elveda.
Masmavi sularında pırıl-pırıl oynaşan,
Gümüş Balikları’nı artık görmeyecegim.
Kim bilir, bensiz daha kaç mevsim göreceksin,
Hanımeli, Kasım patı çiçeklerin açacak.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla